Wat is osteopathie?
Osteopathie is een manuele geneeswijze gebaseerd op de principes uit de anatomie, embryologie, neurologie, fysiologie en biomechanica. Onderzoek en behandeling vinden plaats vanuit een totaal benadering van de klacht. Daartoe wordt het bewegingsapparaat (beenderen, gewrichten, spieren, pezen, banden), het orgaansysteem (de inwendige organen) en het craniosacrale systeem (schedelbotten, hersenvliezen, hersenvochtcirculatie) onderzocht op beweeglijkheid.
Een osteopaat onderzoekt dus niet alleen de regio waarin de klacht optreedt, maar het hele lichaam en gaat daar aan het werk waar hij de oorzaak aantreft. Binnen de ostepathie wordt het lichaam gezien als een éénheid: het bewegingsapparaat, het orgaansysteem en het craniosacrale systeem hebben continu invloed op elkaar. Zo kan terugkerende lage rugpijn ontstaan door verklevingen van de darm aan de binnenkant van het bekken, of chronische nekpijn kan zijn oorzaak hebben in een verlies van elasticiteit van de schedelbotten.
Bij het onderzoek en tijdens de behandeling wordt alleen gebruik gemaakt van manuele technieken. Apparaten of medicijnen komen er niet aan te pas. Het doel van de behandeling is om het zelfgenezend vermogen van het lichaam te stimuleren.